وسایل کمکی برای راه رفتن کودک
به گزارش مرکز مشاوره خانواده آویژه: چگونه به کوچولویتان کمک کنید تا اولین گام هایش را بردارد؟ یه طور حتم راه رفتن، یکی از هیجان انگیزترین مراحل رشد برای هر کودک است. مشاهده اولین گام های کودک، لحظه ای فراموش نشدنی برای هر پدر و مادری می باشد. اما چگونه می توانیم به کودک کمک کنیم تا با اطمینان و اعتماد بیشتری قدم بردارد؟ در ادامه، چند راهکار ساده و موثر برای تشویق کودک به راه رفتن را ارائه می دهیم:
- محیطی امن و تشویق دهنده ایجاد نمایید.
- اجتناب از گذاشتن کودک در کنار اشیاء لغزنده، پله ها و گوشه های تیز
- از فرش یا تشکی نرم برای راه رفتن کودک استفاده نمایید تا کودک شما احساس امنیت نماید.
- با لبخند و دیگر تشویق های کلامی اشتفاده کنید تا کودک به خود ببالد.
- بازهای تعاملی مثل گرفتن دست های کودک و قدم زدن، یا گذاشتن اسباب بازی در مسیری دورتر از کودک را استفاده نمایید.
زمان درست راه رفتن
در میان کودکان پیش دبستانی و نوزادان ، طیف گسترده ای از سنین وجود دارد که کودکان در آن به نقاط عطف مانند یادگیری راه رفتن ، سخن گفتن ، بازی کردن ، دوست یابی و امثال اینها میرسند . در نمودارهای نقاط عطف رشدی ، دستورالعمل های کلی برای کمک به والدین تقریبا زمانی است که فرزندانشان مهارت های جدید را یاد بگیرند . زمان راه رفتن کودک سالم حادثه ندیده بدون عمده مشکلات بلند مدت سلامت نوزادان نارس و با توجه به نقاط عطف رشد استاندارد ، برای خود به راه رفتن 6 تا 9 ماه است . تا زمانی که یک کودک به 9 ماه سن رسیده است ، او باید بتواند با کمک گرفتن جزئی از والدین از یک تخت یا مبل از جایش بلند شود . البته تمرکز کودک بر این کار کامل نیست و شما نباید نگران و متعجب باشید.
ولی باید یادتان باشد هر کودکی منحصر به فرد است و زمان شروع راه رفتن در هر کودک می تواند متفاوت باشد. مهم‌ترین نکته ای که باید بدانید این است که یک محیط امن و پر از عشق برای کودک تان ایجاد نمایید. برای اینکه زمان درست راه رفتن کودک خود را بدانید با مشاوره تلفنی خانواده آویژه همراه باشید.
راه رفتن کودک یک ساله ( one year old child walking )
راه رفتن کودک یک ساله طبیعی تریت حالت شروع راه رفتن کودک است . از 10 تا 12 ماه دوره ی پیشگامی کودک است . تا زمانی که کودک در 12 ماهگی خود باشد ، او باید بتواند بر روی مبلمان یا صندلی در یک موقعیت ایستاده خود را نگهدارد . او همچنین باید بتواند هنگامی که از طرف والدین به او کمک میشود با قدم های کوتاه راه برود . تمرکز او برای راه رفتن بیشتر شده اما هنوز هم به کمال خود نرسیده است و کودک در راه رفتن دچار نقص هایی است که میتواند منجر به زمین خوردنش بشوند . کمی بعد تر کودک تمرکز پیشرفته ای پیدا میکند و دیگر نیازمند کمک والدین نیست . 13 تا 18 ماهگی برای کودک دوره ای مهم است . کودکان باید تا زمانیکه به سن 18 ماهگی میرسند ، بتوانند به تنهایی ، بدون حمایت والدین گام بردارند.
اهمیت تعیین سن دقیق
هنگام مقایسه نوزادان نارس با یک نمودار پیشرفت های رشدی سالم ، به یاد داشته باشید برای راه رفتن کودک یک ساله از سن درست کودک خود استفاده کنید و این به معنای سن اصلاح شده کودکان است . سن اصلاح شده یعنی اگر او در دوره زمانی درست متولد نشده باشد این تفاوت ماه تولد را برای کودک در نظر گرفته باشیم چون یک کودک که 9 ماهه است اما 2 ماه زودتر متولد شده ، سن 7 ماه را دارد . میدانیم که نوزادان نارس به طور متوسط بعد از نوزادان کامل به نقطه عطف میرسند . اگر نوزاد شما زودتر متولد شود یا عوارض پزشکی شدیدتری در هنگام تولد برایش رخ بدهد ، تاخیر بیشتری خواهد داشت . این تاخیر ممکن است شامل یادگیری راه رفتن بعد از نوزادان سالم باشد . راه رفتن کودک یک ساله گاهی والدین را دچار اضطراب های شدید میکند.
راه رفتن کودک بدون کمک ( child walking without help )
راه رفتن کودک بدون کمک در میانگین سن حدود 14.5 ماه برای نوزادان سالم و برای نوزادان نارس متولد شده قبل 32 هفته و 13.5 ماه برای نوزادان کمتر از این دوره است . راه رفتن کودک بدون کمک در یک دوره خاص رخ میدهد و گاهی بطول میانجامد اما این مدت نباید خیلی بلند باشد و اگر زیاد طول بکشد نیازمند پیگیری از سوی والدین است . اگر کودک شما دارای یک یا چند عارضه زیر باشد ، ممکن است که کمی بعد از مدت زمان مورد انتظار شما راه برود :
- زایمان قبل از 27 هفته بارداری
- وزن تولد کمتر از 750 گرم
- بیماری مزمن ریوی
- تنه ضعیف عضلانی ( هیپوتونی )
- فلج مغزی
- بستری های مکرر
- مراقبت های پزشکی مهم در خانه ( پشتیبانی تنفسی ، لوله های تغذیه و غیره )
راه رفتن کودک در چند ماهگی است؟
راه رفتن کودک در چند ماهگی است ؟ این سوال بسیاری از والدین است . بطور کل کودکان با نرخ رشد متفاوت بزرگ میشوند و در دوره های مختلف زندگی به مهارتهای خود میرسند . یک کودک نرمال از نه ماهگی برای راه رفتن تلاش میکند و در یک سالگی شکلی کامل از راه رفتن را به والدین ارائه میکند . در مسائل مشاوره کودک اهمیت این مبحث یعنی آموزش مهارت راه رفتن کودک بسیار زیاد است . چرا که این مسئله به نوعی نمایانگر عدم وجود نقص جسمی در چهارچوب جسم فرزند شما است . اگر شما نمودار های رشد کودکان را نمیدانید و از آن بی اطلاع هستید حتما باید با کمک گرفتن از یک مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی این نکات را بخوبی آموزش ببینید . این مسائل همانند مسائل مشاوره تربیت کودک حائز اهمیت فراوان هستند . در زمینه کودک خود می توانید با مشاوره تلفنی خانواده آویژه در تماس باشید.
اهمیت توجه والدین به راه رفتن کودک
اینکه راه رفتن کودک در چند ماهگی است نشان میدهد نکات مهم ژنتیکی و نقایص اکتسابی بسیاری در پس راه رفتن یک کودک نهفته است که اگر به آن بی توجه باشید در آینده به سرنوشت کودک خود لطمه میزنید . در بعضی رسومات و فرهنگ ها ما مشاهده میکنیم که بعضی کودکان را قنداق میکنند اگرچه این عمل برای شکل دادن و راست نگه داشتن استخوان مهم است اما گاه نکات بهداشتی زیادی را زیر پا میگذارد که ما هنوز به موفقیت یا عدم موفقیت این عمل واقف نیستیم . اگر گاها راه رفتن یک کودک ناهمسان و نامتوازن باشد کودک میتواند دچار ضربه سر بوده باشد و این لزوما مربوط به کند بودن مسیر یادگیری راه رفتن او نمیشود . اما والدین باید بدانند که راه رفتن کودک یک ساله گاها نامتوازن است و چنین اتفاقاتی بسیار کم اتفاق میافتند و کودکان نیازمند توجه والدین هستند .
راه رفتن کودک روی پنجه
راه رفتن کودک روی پنجه به دفعات اتفاق میافتد . شما ممکن است نیاز به کمک برای راه رفتن کودک بدون کمک داشته باشید . اگر وزن کودک خود را تا سن 9 ماهگی اصلاح نکنید راه رفتنش سخت میشود . در 9 ماهگی ممکن است کودک روی پنجه راه برود و به نظر نمیرسد پاشنه هایش را پایین بیاورد در راه رفتن کودک روی پنجه شما باید عیوب راه رفتن کودک را اصلاح کنید . در سنین قبل از راه رفتن کودک روی پای شما جست و خیز میکند این مسئله باعث میشود عضلات پاهای کودک برای راه رفتن تقویت شوند . شما همچنین باید به او بیاموزید که چگونه زانوهایش را خم کند و زانوهای او را با کمک دست خود خم کنید و چنین نرمش هایی را هر روز با او تمرین کنید تا مهارت های عضلانی و حرکتی او برای ایستادن و نشستن بهتر شوند.
نکات مهم تقویت توانایی راه رفتن کودک
در حدود 5 تا 6 ماهگی ، یک صندلی فنری برای کودک تهیه کنید تا به ساختن عضلات قوی در بدن او کمک کند . از خریدن مسایلی مثل واکر برای کودک اجتناب کنید . مطالعات نشان میدهد واکرها شدیدا رشد حرکتی کودک را کند کرده و عضلات کودک را در یادگیری راه رفتن تنبل میکند . برای کمک به راه رفتن کودک خود شما میتوانید از گزینه های زیر استفاده کنید :
- انجام بازی های انگیزشی برای پیاده روی
- کمک گرفتن از اسباب بازی های بزرگ برای راه رفتن
- نرمش دادن کودک برای تقویت عضلات و مفاصل
- گرفتن دستان کودک و ایستاده نگه داشتن و راه بردن او
- نشاندن کودک روی مبل و صندلی بعد از شش ماهگی
- تمرین راه رفتن روی پنجه و پاشنه بطور مساوی
در پایان می توانیم بگوییم صبر و حوصله برای راه رفتن کودک خیلی مهم است. هر کودک با سرعت خودش رشد می کند و منحصر به فرد است. مقایسه کردن کودک خود با بقیه همسالانش می تواند موجب تنش و استرس در کودک شود. به کودک زمان و فرصت کافی بدهید تا با سرعت خودش مهارت های جدید را یاد بگیرد. اگر کودک به راه رفتن تمایلی ندارد؛ او را مجبور نکنید. با ایجاد فضایی امن و تشویق آمیز کودک به طور طبیعی به راه رفتن علاقه مند می شود. برای مشاوره در زمینه راه رفتن کودک می توانید با مشاوره خانواده آویژه تماس بگیرید.
خدمات تلفنی و آنلاین مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه
لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .
در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه تربیت کودک به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد .
منبع: The Easiest Way to Teach Your Baby to Walk
درمان دارویی پرخاشگری نوجوانان
به گزارش مرکز مشاوره خانواده آویژه: آیا نوجوان شما پرخاشگری می کند؟ آیا نوجوان شما در مدرسه دعوا می کند، دیگران را هل می دهد؟ خواهر و برادر خود را می زند؟
این پرخاشگری نواجوان شما می تواند ناراحت کننده باشد. در برخی مواقعا والدین از فرزند خود می ترسند. بسیاری از والدینی که نوجوان پرخاشگر دارند، در اصلاح رفتار او ناتوان هستند. بعضی از والدین سعی می کنند، آنها را تنبیه کنند، اما این راهکار جواب نمی دهد. حالا که به فکر درمان دختر یا پسر نوجوان خود هستید، زمان آن رسیده است که به دنبال دلایل پرخاشگری نوجوان خود بگردید.
در این مقاله 8 عامل ریشه ای که می تواند دلیل پرخاشگری در نوجوانان باشد، آورده شده است.
1. ADD/ADHD
در نوجوانان مبتلا به ADD/ADHD، تکانشگری یک ویژگی اصلی است که می تواند منجر به رفتار پرخاشگرانه شود. این نوجوانان بدون اینکه به عواقب رفتار خود فکر کنند، بر اساس تکانه های خود عمل می کنند و بیشتر احتمال دارد وارد دعوا یا درگیری شوند.
رفع کنید: کودکان و نوجوانان مبتلا به ADD/ADHD می توانند با ورزش شدید، رژیم غذایی با پروتئین بالاتر و کربوهیدرات کمتر و مکمل هایی که دوپامین را تقویت می کنند (مانند چای سبز و رودیولا) از افزایش جریان خون به مغز بهره مند شوند. علاوه بر این، دانستن نوع ADD/ADHD فرزندتان بسیار مهم است. کار تصویربرداری مغز در کلینیک آمین به شناسایی 7 نوع ADD کمک کرده است.
2. اختلالات خلقی
اکثر نوجوانان مبتلا به اختلالات خلقی مانند افسردگی یا اختلال دو قطبی، سطحی از پرخاشگری را دارند. نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب زمانی که در مرحله شیدایی هستند، پرخاشگری نشان می دهند. به طور مشابه، نوجوانان مبتلا به افسردگی سطح بالایی از رفتار پرخاشگرانه را نشان می دهند.
جستجوی درمان برای اختلال افسردگی اساسی و سایر اختلالات خلقی برای درمان پرخاشگری فرزند شما ضروری است. اما توجه داشته باشید که انواع مختلفی از افسردگی وجود دارد. دانستن نوع افسردگی فرزندتان می تواند به شما در دریافت برنامه درمانی مناسب کمک کند.
3. اختلالات سلوک
این یک مشکل جدی عاطفی و رفتاری است که با پرخاشگری، خشونت و خصومت مشخص می شود. این بچه‌ها ممکن است دیگران را گاز بگیرند، ضربه بزنند، هل بدهند یا قلدری کنند. آنها همچنین ممکن است آتش بزنند، ظلم به حیوانات نشان دهند یا اموال را خراب کنند.
رفع آن: اختلال سلوک با برنامه درمانی مناسب و حمایت خانواده قابل کنترل است. مرکز مشاوره تلفنی خانواده آویژه در خدمت شما عزیزان می باشد.
راه‌های درمان پرخاشگری در نوجوانان
پرخاشگری در نوجوانان میتواند ناشی از عوامل مختلفی مانند تغییرات هورمونی، فشارهای تحصیلی، مشکلات خانوادگی، کمبود مهارتهای ارتباطی و تأثیرات محیطی باشد. برای مدیریت و درمان این رفتار، روش‌های مختلفی وجود دارد که شامل راهکارهای روان‌شناختی، تربیتی و رفتاری میشود. در ادامه، برخی از مهم‌ترین راه‌های درمان پرخاشگری در نوجوانان را بررسی میکنیم.
۱. ایجاد فضای گفت‌وگوی سالم
یکی از مهم‌ترین روش‌های کاهش پرخاشگری، ایجاد فضایی امن برای گفت‌وگو است. نوجوانان نیاز دارند که احساس کنند شنیده میشوند. والدین و مشاوران باید با صبر و همدلی به احساسات و دغدغه‌های آنها گوش دهند و از سرزنش یا تحقیر خودداری کنند.
۲. آموزش مهارتهای کنترل خشم
نوجوانان باید یاد بگیرند که چگونه احساسات خود را به شکل سالم‌تری ابراز کنند. تکنیک‌هایی مانند تنفس عمیق، شمارش معکوس، استفاده از واژه‌های مناسب برای بیان احساسات و انجام فعالیت‌های آرامش‌بخش مانند مدیتیشن، میتواند در کنترل خشم مؤثر باشد.
۳. افزایش خودآگاهی نوجوان
بسیاری از نوجوانان نمی‌دانند که چرا پرخاشگر میشوند. کمک به آنها برای شناسایی عوامل تحریک‌کننده‌ی خشم و یافتن راهکارهای جایگزین میتواند نقش مهمی در کنترل رفتارهای پرخاشگرانه داشته باشد.
۴. تشویق به فعالیت‌های ورزشی
ورزش نقش مهمی در کاهش استرس و تخلیه‌ی انرژی‌های منفی دارد. فعالیت‌هایی مانند شنا، دویدن، فوتبال و ورزش‌های رزمی می‌توانند به نوجوانان کمک کنند تا احساسات خود را به روشی سالم تخلیه کنند.
۵. تقویت مهارتهای ارتباطی
بسیاری از نوجوانان به دلیل نداشتن مهارتهای ارتباطی مناسب، برای بیان احساسات خود از پرخاشگری استفاده میکنند. آموزش مهارت‌هایی مانند گوش دادن فعال، بیان خواسته‌ها بدون خشونت و حل مسئله میتواند به آنها کمک کند تا تعاملات سالم‌تری داشته باشند.
۶. ایجاد تعادل در انتظارات و محدودیت‌ها
والدین و مربیان باید بین آزادی و محدودیت تعادل برقرار کنند. انتظارات غیرمنطقی و سخت‌گیری بیش از حد میتواند موجب پرخاشگری شود. در مقابل، نبود قوانین و حد و مرز مشخص نیز باعث افزایش رفتارهای ناهنجار خواهد شد. برای ایجاد تعادل در زندگی خود می توانید با مشاوره خانواده آویژه همراه باشید.
۷. نقش درمان‌های روان‌شناختی
در برخی موارد، پرخاشگری نوجوانان به مشکلات عمیق‌تری مانند اضطراب، افسردگی یا اختلالات رفتاری مربوط میشود. در چنین شرایطی، مراجعه به روان‌شناس یا مشاور میتواند ضروری باشد. روش‌هایی مانند رفتاردرمانی شناختی (CBT) میتواند به نوجوان کمک کند تا رفتارهای پرخاشگرانه را اصلاح کند.
۸. کاهش عوامل استرس‌زا
استرس زیاد میتواند عامل مهمی در افزایش پرخاشگری باشد. برنامه‌ریزی مناسب برای کاهش فشارهای درسی، ایجاد زمان‌هایی برای استراحت و تفریح، و حمایت عاطفی خانواده میتواند به کاهش استرس کمک کند.
۹. استفاده از تکنیک‌های تشویقی
تشویق رفتارهای مثبت باعث تقویت رفتارهای مطلوب میشود. زمانی که نوجوان کنترل خشم خود را نشان میدهد، باید مورد تحسین قرار بگیرد. البته تشویق باید به شکل منطقی و متناسب با رفتار او باشد.
۱۰. الگوسازی صحیح توسط والدین
نوجوانان از رفتارهای والدین الگو می‌گیرند. اگر والدین در هنگام عصبانیت رفتارهای پرخاشگرانه‌ای نشان دهند، احتمال دارد که نوجوان نیز همان روش را تقلید کند. بنابراین، بزرگ‌ترها باید با مدیریت صحیح خشم خود، الگوی مناسبی برای فرزندانشان باشند.
نتیجه‌گیری
مرکز مشاوره روانشناسی آویژه: پرخاشگری در نوجوانان یک چالش رفتاری است که با مدیریت صحیح، آموزش مهارتهای کنترل هیجانات، ایجاد فضای گفت‌وگوی سالم و در صورت نیاز، دریافت کمک تخصصی قابل کنترل است. والدین، معلمان و مشاوران می‌توانند با صبر، همدلی و به‌کارگیری روش‌های علمی، به نوجوان کمک کنند تا احساسات خود را به روشی سالم و سازنده ابراز کند.
با مرد و شوهر خسیس چه کنیم؟
به گزارش مرکز مشاوره خانواده آویژه: چگونه با همسر خسّیس برخورد کنیم؟
درک علت مشکل
بعضی آدم‌ها ذاتاً خسیسن و هیچ کاری نمی‌تونید بکنید که تغییرشون بدید. اما این افراد خیلی کم هستن. شما باید سعی کنید بفهمید که چرا اون اینجوری شده. معمولا دلیل خوبی برای این رفتار وجود داره – شاید حقوق کارش کمه، بازار کار ثابتی نیست و می‌خواد پول پس‌انداز کنه تا اگه اخراج شد، پولی داشته باشه – همه اینها دلایل خوبی برای صرفه جویی هستن. سعی کنید دلیل رفتار خسیسانه همسرتون رو بفهمید. باهاش صحبت کنید تا دلیل این رفتار رو بدونید، نه اینکه غر بزنید، شکایت کنید یا ازش دور بشید.
مصالحه در مورد خرج کردن
به عنوان یک زوج، مهمه که زندگی مالی خودتون رو با هم تقسیم کنید؛ باید به یه مصالحه‌ای برسید که برای هر دوتون مناسب باشه. وقتی در مورد اهداف مالی خودتون صحبت می‌کنید، برنامه‌ریزی کنید که چقدر برای اهداف پس‌انداز خاص، مثل بازنشستگی یا خونه، کنار می‌گذارید. برنامه‌ریزی کنید که چطور نیاز همسرتون برای پس‌انداز بیشتر رو تامین کنید و همچنان جا برای خرج کردن شخصی و تعطیلات داشته باشید. وقتی به اهداف و نگرانی‌های مشترک رسیدید، دیگه نباید همسرتون رو به عنوان یه آدم خسیس ببینید.
یک استراتژی جایگزین طراحی کنید
به گفته‌ی سایت www.lifehacker.co.in، شاید نتونید همسرتون رو تغییر بدید، اما مطمئناً می‌تونید وابستگی خودتون رو به اون کم کنید. برای چیزایی که دوست دارید، خرج کنید و به خودتون برسید. بهش نشون بدید که گاهی اوقات ولخرجی کردن به هیچکس آسیب نمی‌زنه. امیدوارم روش‌ها و سبک زندگی شما روی همسرتون تاثیر بذاره و شاید یکی دو تا راهنمایی در مورد خرج کردن کمی بیشتر از برنامه رو یاد بگیره. بهترین گزینه برای دریافت استراتژی کمک مشاوره خانواده تلفنی آویژه می باشد.
تاریخ‌های بودجه‌ای جالب برنامه‌ریزی کنید
اگه با همسرتون خوش می‌گذرونید و نمی‌خواید کل بحث رو در مورد طبیعت خسیس اون مطرح کنید، پس خودتون دست به کار بشید و تاریخ‌های بودجه‌ای برنامه‌ریزی کنید. رستوران‌های گران قیمت رو با نوشیدن چای داغ در خونه عوض کنید. با هم صبح‌ها پیاده‌روی کنید یا فقط کنار هم بشینید و غروب آفتاب رو تماشا کنید.
مصالحه بدون فدا کردن خوشبختی
اگر احساس می‌کنید که با تغییر سبک زندگی خودتون خیلی زیاد دارید مصالحه می‌کنید، پس هر چند وقت یک‌بار خودتون رو به یه قرار لوکس دعوت کنید. وقتی یه سفر آخر هفته‌ی لوکس رفتید، هزینه‌های هفته‌های بعد رو کم کنید تا جبران پول اضافی که خرج کردید رو بکنید. در موردش باهاش صحبت کنید، اگه اون با این موضوع که نوبتی یک بار ولخرجی و بودجه‌ریزی کنید مخالفت کرد.
آماده‌ی بدترین شرایط باشید
نه، منظورم این نیست که رابطه رو تموم کنید. توصیه میکنیم همیشه کیف پول و کارت‌های اعتباری خودتون رو همراه داشته باشید، وقتی با همسرتون خسیس هستید. ممکنه اون پول نقد اضافی همراه نداشته باشه، پس باید یه پشتیبان آماده داشته باشید. پول کافی همراه داشته باشید تا توی یه رستوران شیک یا سینما خجالت‌زده نشید. اگه رفتار خسیسانه خیلی آزارتون میده، سیگنال‌هایی بفرستید و کسی که دوستتون داره بدون شک حرف‌های نگفته شما رو می‌فهمه.
عشق بیشتری بدهید
حتی اگر همسرتون خسیسه، باید به عنوان همسر عشق و مراقبت بیشتری بهش بدید. این زمان مناسب برای کم کردن محبتتون نیست، چون فقط اوضاع رو بدتر میکنه. باید کاملا درک کنید که پول نمی‌تونه احساسات رو بخره و اینجور چیزا کوتاه‌مدت هستن.
چیزهایی رو فدای جلب قلبشون کنید
بحث نکنید تا ایده‌های خودتون رو ثابت کنید. همیشه کوتاه بیایید و بهش بفهمونید که چی بیشتر بهتون لذت میده. برای اونها هدیه بخرید که باعث تغییر بشه و احتمالا باعث بشه بیشتر پول خرج کنن. برای بهتر شدن شرایط زندگی با مرد خسیس می توانید از مشاوره خانواده آویژه کمک بگیرید.
تهدید نکنید
مشاوره روانشناسی آویژه: به عنوان زن یا مرد، بدونید که چطور درخواستتون رو به همسرتون مطرح کنید. هیچ‌وقت از تهدید به عنوان راهی برای گرفتن چیزی که می‌خواید استفاده نکنید. این ممکنه اون رو بیشتر سرسخت کنه. از احساس گناه استفاده کنید. چیزهایی مثل این بگید: "عزیزم، آخرین بار کی ازت همچین درخواستی داشتم؟ می‌دونی که اگه بتونم خودم کاری رو انجام می‌دم و ازت کمک نمی‌خوام. لطفا ببین می‌تونی کاری کنی، من روی تو حساب میکنم." ممکنه جواب بده.
7 راهکار برای برخورد با همسری که همیشه فکر می کند حق با اوست
به گزارش مرکز مشاوره خانواده آویژه: وقتی احساس می‌کنید در رابطه صدای شما شنیده نمیشود، چه باید کرد؟
طبق مشاهدات روانشناسان مرکز مشاوره خانواده آویژه یکی از مشکلات رایجی که در مشاوره‌های زوجین می‌بینیم اینه که یکی از طرفین فکر میکنه همیشه حق با خودش بوده. این موضوع میتونه در زمینه‌های مختلفی پیش بیاد، مثل رابطه جنسی، پول، بچه‌داری و ... . تصمیم‌هایی که گرفته میشه هم میتونه خیلی ساده باشه، مثلا اینکه کی باید سگ رو بیرون ببره، یا خیلی مهم، مثلا اینکه کجا زندگی کنیم.
بعضی از شریک‌های کنترل‌گر فقط در بعضی زمینه‌ها کنترل میکنند، اما بعضی دیگه همه چیز رو کنترل میکنن. خیلی‌ها نمیتونن باختن یه بحث رو توی هیچ موضوعی قبول کنن.
اینجور شریک‌ها مثل پدر یا معلم رفتار میکنن و طرف مقابل رو مثل بچه یا دانش‌آموز میبینن. به طرف مقابل دستور میدن که طبق قوانین اون عمل کنه و اگه مقاومت کرد، تنبیهش میکنن. این تنبیه‌ها میتونه شکل‌های مختلفی داشته باشه، مثلا قطع کردن محبت یا رابطه جنسی، توهین کردن یا حتی تهدید به طلاق. خیلی وقت‌ها طرف مقابل هم با سرکشی، مقاومت یا رفتارهای غیرمستقیم، این وضعیت رو بدتر میکنه.
به جای این رفتارها، این هشت راه رو برای کنار اومدن با شریکی که حاضر نیست قدرت رو در رابطه تقسیم کنه، امتحان کنید:
همدلی نشان بدهید: اکثر آدم‌های کنترل‌گر وقتی کنترل رو از دست میدن، اضطراب دارن. ممکنه خودشون هم از این موضوع آگاه نباشن. به جای اینکه فقط مقاومت کنید، سعی کنید اضطرابشون رو درک کنید و پیشنهاد بدید که با هم تصمیم بگیرید. مقاومت شما فقط باعث میشه که نیازشون به کنترل بیشتر بشه.
شواهد ارائه کنید: اگه فکر می‌کنید حق با شماست، اطلاعات و شواهدی رو ارائه کنید که از نظر شما درست است. مثلا اگه موضوع پوله، اعداد و آمار مربوطه رو نشون بدید. ارائه شواهد میتونه اضطراب طرف مقابل رو کم کنه.
از اعتبار خودتون استفاده کنید: اگه قبلا در مورد یه موضوع مشابه یا مرتبط به این موضوعی که الان بحثش شده، حق با شما بوده، اون رو به طرف مقابلتون یادآوری کنید.
کنترل احساسات خودتون: هر چقدر شما عصبانی‌تر یا احساساتی‌تر باشید، طرف مقابل ممکنه شما رو غیرمنطقی‌تر ببینه. با آرامش و منطق نظر خودتون رو بگید.
جنگ انتخابی کنید: مثل یه بچه با طرف مقابل رفتار نکنید. فقط در موارد مهم مقاومت کنید.
واقع‌بین باشید: قبول کنید که طرف مقابل در بعضی زمینه‌ها بهتر از شماست و اجازه بدید که در اون زمینه‌ها تصمیم بگیره.
روی نکات مثبت تمرکز کنید: همه کنترل‌ها بد نیستن. بعضی وقت‌ها کنترل خوبه و از شما محافظت میکنه. وقتی کنترل طرف مقابل باعث شده از مشکلات در امان بمونید، بهش بگید که کار خوبی کرده.
بینش بیشتری به طرف مقابل بدید: وقتی اضطراب طرف مقابل رو درک می‌کنید، می‌تونید برای رفتار اون دلیل بیارید. مثلا ممکنه طرف مقابل در کودیکی مشکلات زیادی کشیده باشه یا مجبور شده باشه با پدر و مادر ناتوان کنار بیاد. با صحبت کردن در مورد این تجربیات گذشته و ارتباط دادن اونها با نیاز کنونی طرف مقابل به کنترل، می‌تونید این نیاز رو کم کنید.
یه نکته مهم: سعی کردن با یه آدم خیلی کنترل‌گر کنار بیاید، کار آسون نیست. اگه احساس کردید هیچکدوم از این روش‌ها جواب نداده، هنوز هم گزینه‌هایی دارید، هرچند خوشایند نیستن. اول، می‌تونید تصمیم بگیرید که رابطه رو حفظ کنید و تسلیم کنترل بشید. بعضی آدم‌ها حاضر نیستن ریسک کنن و رابطه رو به خطر بندازن. طلاق و جدایی خیلی سخته و براشون ارزش نداره. دوم، می‌تونید تصمیم بگیرید که رابطه رو تموم کنید. این تصمیم با خودتون هست.
البته می‌تونید از یه مشاور کمک بگیرید، اما آدم‌های خیلی کنترل‌گر دوست ندارن کنترل رو به کسی بدن، حتی به یه مشاور.
کمتر چیزی به اندازه حرف زدن با کسی که فکر میکنه همیشه حق با خودش بوده آزاردهنده است، مخصوصا وقتی طرف مقابل فکر کنه شما همیشه اشتباه می‌کنید. اما وقتی این اتفاق برای همسرتون بیفته، خیلی بدتره. هر چقدر هم سعی کنید نظر خودتون رو بهش بفهمونید، هیچ تغییری نمی‌کنه. اما شما گزینه‌های بیشتری غیر از تحمل کردن این وضعیت یا طلاق دارید. این چند راه رو اول امتحان کنید. بهترین گزینه برای کمک به زندگی زناشویی شما مرکز مشاوره خانواده تلفنی آویژه می باشد.
مهم‌ترین نکته این است که شما تنها نیستید. بسیاری از افراد با این مشکل روبرو هستند و می‌توان با کمک و راهنمایی مناسب، این مشکل را حل کرد.
توجه: اگر شریک زندگیتان رفتارهای کنترل‌کننده و خشونت‌آمیزی دارد، حتما از یک متخصص کمک بگیرید.
آیا می‌خواهید اطلاعات بیشتری در این زمینه داشته باشید؟
می‌توانم در مورد موضوعات زیر به شما اطلاعات بیشتری بدهم:
- تکنیک‌های ارتباط موثر
- راه‌های افزایش اعتماد به نفس در رابطه
- نشانه‌های یک رابطه سالم
- چگونگی تصمیم‌گیری مشترک
دنبال مشاوره زناشویی باشید
مراجعه به مشاوره زناشویی نظر ثالثی رو از یه شخص بی‌طرف به شما می‌دهه. این کمک میکنه چون خیلی از آدم‌هایی که همسرشون فکر میکنه همیشه حق با اونه، به درک خودشون شک میکنن. مهمه که بدونید امکان نداره شما همیشه اشتباه کنید. توی یه محیط امن درمانی، ممکنه نظر یه ناظر آموزش‌دیده که از بیرون به قضیه نگاه میکنه، به شما اطمینان بده که شما همیشه اشتباه نمی‌کنید.
همسرتون هم ممکنه بفهمه که همیشه حق با خودش نیست، ولی ممکنه زمان زیادی طول بکشه تا این موضوع رو قبول کنه. با اینکه نمی‌تونید باورهای همسرتون رو تغییر بدید، اما می‌تونید یاد بگیرید که چطور با رفتار اون کنار بیاید. یه مشاور زناشویی باتجربه میتونه به شما یاد بده که چطور با این شرایط کنار بیاید. مشاوره تلفنی خانواده آویژه در کنار شما عزیزان می باشد.
با هم بحث کردن با کسی که فکر میکنه همیشه حق با خودش بوده، خیلی کلافه‌کننده است!
وقتی همسرتون اصرار داره که همیشه درست می‌گه، داره شما رو برای بحث کردن آماده میکنه. هدف اون نشون دادن اشتباه بودن شماست، نه اینکه نظر شما هم دیدگاه درستی باشه. ممکنه اون بلد نباشه دیدگاه‌های دیگه رو در نظر بگیره یا نیاز زیادی به کنترل کردن همه چیز داشته باشه. خبر خوب اینه که شما مجبور نیستید باهاش بازی کنید.
کنجکاو باشید، برای گفتگو باز باشید و با احترام به نظر همسرتون گوش بدید. اما حواستون به خودتون باشه. احساس کمبود یا بی‌صدایی می‌کنید؟ وقتی با همسرتون حرف میزنید، مرتب با خودتون چک کنید. حقیقت اینه که حتی اگه مطمئن باشید که جواب شما درسته، همسرتون احتمالاً قبول نمی‌کنه که شما حق با شما بوده یا حتی نظر خوبی داشتید. چرا؟
چون میل اون به "همیشه حق بودن" در مورد خودخواهی خودش هست، نه ثابت کردن واقعیت‌های عینی. این یه راهه برای محافظت از ناامنی و شک خودش. وارد شدن به بحث باهاش یه جنگ بی‌فایده است.
آرامش خود را حفظ کنید
باید بدونید که می تونید انتخاب کنید که نفس عمیق بکشید و آرامش خودتون رو حفظ کنید، حتی وقتی همسرتون اصرار داره که همه جواب‌ها رو میدونه. مهم‌تر از همه، یادتون باشه که همیشه کنترل واکنش خودتون رو دارید. می‌تونید تصمیم بگیرید که بدون واکنش احساسی، یا خاموش شدن، یا وارد شدن به یه بحث دیگه، پاسخ بدید.
گزینه‌های خودتون برای جدا شدن رو بسنجید. کلامی از مکالمه خارج بشید یا اگه اوضاع بدتر شد، خودتون رو از اونجا دور کنید. حتی ممکنه بخواید به همسرتون بگید که ارتباط به جایی رسیده که احساس می‌کنید یه طرف بی‌طرف باید به شما کمک کنه تا این الگوی بی‌نتیجه رو از بین ببرید. برای بهتر شدن شرایط و حفظ آرامش شما در زندگی مشترک تان با مشاوره روانشناسی آویژه همراه باشید.
برای نشان دادن احترام لازم، مرزها را تعیین کنید و ارتباط خود را حفظ کنید
همسرتون سعی داره شما رو کنترل کنه؟ شاید. یا شاید رفتار اون اصلا ربطی به شما نداره (احتمالا مربوط به الگوهای عمیقیه که برای محافظت از خودخواهی خودش ایجاد کرده). کار کردن با یه مشاور زوجین میتونه به شما کمک کنه تا بیشتر به دینامیک بین خودتون دقت کنید.
بعد از گذشت مدتی و زمانی که هر دو آروم شدید، دوباره در مورد موضوع صحبت کنید. توجه همسرتون رو به تعامل جلب کنید و قاطعانه از پذیرش این رفتار خودداری کنید. این یه قدرت‌نمایی یا فرصتی برای بحث کردن نظر شما نیست. مراقب باشید که خودتون وارد بازی سرزنش نشید. هدف شما فقط حفظ صداقت خودتون، به اشتراک گذاشتن احساساتتون - چطور رفتار اون روی شما تاثیر می‌ذاره - درخواست چیزی که نیاز دارید، و اولویت دادن به رابطه شماست. در نحوه ارتباطتون محترمانه باشید و رفتاری رو که دنبال می‌کنید، مدل‌سازی کنید. در مورد مرزهای رابطه بیشتر یاد بگیرید.
به همسرتون بگید که دوستش دارید و حاضرید به شیوه‌ای مهربان و دلسوزانه باهاش درگیر بشید. اگه همسرتون بعدش مسیر رو تغییر داد و با احترام ارتباط برقرار کرد، آزادید که مکالمه رو با هدف اشتراک‌گذاری و درک متقابل ادامه بدید.
اگه نه، کاملا درسته که به همسرتون بگید که مکالمه فقط میتونه زمانی ادامه پیدا کنه که هر دو بتونید شنیده بشید. احتمالا اون همچنان نظر خودش رو به شما تحمیل میکنه، چون اکثر آدم‌هایی که این مشکل رو دارن، وقتی دست بالا رو از دست میدن، خوششون نمیاد. شما حق دارید که روی حرف خودتون بایستید و قبول کنید که با هم مخالفید. لازم نیست از خودتون دفاع کنید، به همسرتون ثابت کنید که اشتباه میکنه، دروغ بگید که قبول دارید، یا تسلیم کنترل اون بشید.
در واقع، فقط استراحت کردن وقتی که مکالمه‌ها یک‌طرفه یا بحث‌آمیز میشن، میتونه از آسیب بیشتر به رابطه جلوگیری کنه. با تعیین مرزها، همسرتون در نهایت متوجه میشه که رفتار اون نتیجه دلخواه رو نداره. وقتی این موضوع مشخص شد، ممکنه بتونید شروع به ساختن قوانین جدید ارتباطی کنید.
آیا با یک فرد خودشیفته طرف هستید؟
مشاوره روانشناسی آویژه: دوباره می گیم که مشاوره زناشویی می تونه به شما کمک کنه تا با همسرتون کنار بیاید. همچنین ممکنه بتونید تشخیص بدید که همسرتون خودشیفته است یا نه. افراد خودشیفته نمی تونن شرایط رو از دیدگاه دیگران ببینن و به تحسین دیگران نیاز دارن. به همین دلیل، ممکنه مصرانه دنبال این باشن که همیشه حق با اونه. متقاعد کردن افراد خودشیفته واقعی برای تغییر رفتار، خیلی سخته. حمایت یک درمانگر یا مشاور در این شرایط خیلی مفیده.
دوره رایگان آنلاین
رابطه‌های خودتون رو بهبود بدید
یاد بگیرید که چطور بهتر با همسرتون ارتباط برقرار کنید و کنار بیاید.
"*" نشان‌دهنده فیلدهای اجباری است
دلیل حساسیت همسر در دوران نامزدی چیست؟
حساسیت همسر در ابتدای ازدواج امری است که بسیاری از زوج ها با آن سر و کار دارند. در خیلی از مواقع حساسیت همسر در مورد نامزد خود دردسرهای زیادی را موجب می شود. از آنجایی که دوران نامزدی دوران شناخت افراد از یکدیگر است ممکن است حساسیت همسر در مورد نامزد خود به صورت بدبینی یا بددلی تلقی شود. این به نوبه خود موجب مشکلات بیشتری در ادامه رابطه خواهد شد. بهترین راهکار در مورد حساسیت همسر در دوران نامزدی این است که فرد منظور خود را از حساسیت هایش در مورد نامزدش را به صورت مستقیم بیان کند. در این مواقع باید از لجاجت به شدت خودداری کرد؛ زیرا ممکن است این برداشت و سوءتفاهم ایجاد شود که یکی از دو طرف می خواهد حرفش را به کرسی بنشاند. فارغ از اینکه این حرف چقدر می تواند بار منطقی داشته باشد.
حساسیت مردان در دوران نامزدی نشانه چیست؟
اگر در دوران نامزدی که افراد فرصتی را برای شناخت یکدیگر دارند از همان ابتدا درگیر گیر دادن به یکدیگر باشند دیگر فرصتی برای شناخت یکدیگر پیدا نخواهند کرد و اکثر اوقات آنها صرف مجادله و بحث های بی پایان با یکدیگر خواهد شد و هر چه رابطه روبه جلو می رود این مشکلات روی هم انباشته خواهند شد. پس بهترین کار این است که در ابتدای رابطه اگر با مسئله حساسیت همسر روبرو شدیم دلایل ریشه ای آن را بررسی کنیم. اگر موضوع به صورت لاینحل درآمد یا به این نتیجه رسیدیم که این مشکل ریشه در مسائلی مانند بدبینی افراطی دارد میبایست حتما به مشاوره خانواده رجوع کنیم.
در جلسات مشاوره قبل از ازدواج این مسئله اگر وجود داشته باشد باید بدون پنهانکاری و رودربایستی با کارشناس مشاوره ازدواج درمیان گذاشته شود. تاکید ما بر این است که این مسئله را نه آنقدر بزرگ کنیم که ادامه رابطه را غیرقابل قبول ببینید نه آنقدر کوچک که از کنار آن سرسری و ساده عبور کنید.
حساسیت همسر در مورد نامزد یا اختلال روانی
یکی از مسائلی که بسیاری از خانم ها رو در ابتدای آشنایی نگران میکنه این است که رفتاری را از خواستگارشون میبینن که احساس میکنن ایشون بهشون گیر میده و حتی فکر میکنن بهشون شک داره و همین باعث میشه خیلی از خانم ها با استرس و اضطراب مواجه میشن که ایا انتخابشون درسته یا نه؟
در جواب باید بگم خیلی کم پیش میاد که افراد دچار اختلال روانی شک و سوء ظن شده باشه چون این اختلال خیلی واضح است وافراد نمیتونن اونو کتمان کنند پس دلیل این رفتار آقایان در مورد حساسیت همسررا باید در جایی دیگه جستجو کرد.برای پیدا کردن دلایل رفتار حساسیت همسر بایستی در مورد برخی تفاوت های زن و مرد نکاتی رو بازگو کنیم.
یکی از تفاوت های مردان با زنان عجول بودن آنهاست همان ویژگی که خانم ها رو در وقت تصمیم گیری برای بله گفتن به خواستگارشون قانع تر میکنه و اون آنجاییه که میگن خواستگارم چالاک و فرز و سریع است و دست و پا چلفتی نیست در حالی که خانم ها آرام هستند واین آرام بودن به اونها رفتاری به نام ناز و طنازی میده که خواسته اصلی آقایان از آنها دقیقا همان است. از طرفی یکی از نیازهای مردان در ازدواج که باید ارضا بشه نیاز مالکیت است یعنی اینکه مردان دوست دارند مسئول و مدیر باشند در حالی که خانم ها دوست دارند ملک بشوند ویک نفر همیشه توجه کننده و نگران اونا باشد. برای درمان حساسیت همسر از مشاوره خانواده آویژه کمک بگیرید.
تفاوت نگاه زن و مرد به حساسیت همسر
خوب همین دوتفاوت باعث میشه وقتی یک مرد به خواستگاری یک خانم میاد و اون خانم تلویحا جواب مثبت میده این آقا چون هم در تصمیم گیری عجول است و هم حس مالکیت داره پس احساس میکنه اون خانم دیگه همسرش است و آقا اجازه داره نسبت به ایشون هر اظهار نظری رو بکنه و خانم باید در همه تصمیم هاش از اقا اجازه بگیره و برخلاف نظرش حرکت نکنه و در اصطلاح مرد نسبت به خانم غیرت پیدا میکنه که ترجمه همان حساسیت همسر میشود و اگه بفهمه کسی به خواستگاریش اومده بهم میریزه و اگه ببینه مثلا با پسر داییش حرف میزنه اعصابش خورد میشه و از این رفتارهای مشابه ممکن است زیاد پیش بیاد.
در حالی که اقایان باید بدانند این خانم مثل شما نیست ایشون هم در تصمیم گیری عجول بودن شما رو نداره و هم بدلیل همان احساس مالکیت، خود را وابسته به خانواده و حتی اقوام نزدیک میدونه و اصطلاحا دختر بابا است. اینجا رابطه صرفا تک بعدی نمیتواند باشد.
تفاوت رفتارحساسیت همسر در دوران زندگی مشترک
البته خیلی جالبه بدونید وقتی یک دختر و پسر باهم ازدواج میکنن و تبدیل به زن و شوهر میشن اون دختر که حالا نقش همسری رو داره از شوهرش انتظار داره یه جورایی بهش غیرت داشته باشه و رفتارهایی شبیه اونهایی که گفتم البته نه همه اونا رو نسبت بهش داشته باشه و اگه احساس کنه مردش این رفتارها و حس غیرت رو بهش نداره فوق العاده داغون میشه در نتیجه در این موقیعیت حساسیت همسر رنگ متفاوتی از دوران نامزدی میگیرد.
خوب با این مطالبی که گفتم وجود تفاوت بین زن و مرد و عدم شناخت ناشی از این تفاوت باعث میشه هم مرد احساس کنه رفتارش درسته و بر انجام رفتارش تاکید میکنه و از نامزدش انتظار رفتار همسر بودن رو داره و اگه این رفتار رو نبینه اقتدارش کم میشه و بهم میریزه و هم زن احساس میکنه داره بهش ظلم میشه و بهش گیر میدن و بهش شک دارند. برای تفاوت رفتار حساسیت همسر در زندگی مشترک با مشاوره تلفنی خانواده آویژه کمک بگیرید.
نکته مهمی که در مورد حساسیت همسر باید بدانید
در مورد حاسیت همسر خانم ها باید بدانید این رفتار نامزد شما نشات گرفته از ویژگی های ذاتی اش است که یک مرد داره و تو در آینده انتظار داری برات انجام بده و آقایان هم بدانید باید به نامزدتان فرصت بدید تا برای همسر بودن آماده بشه و با توجه خاص و ویژه و بیان احساس به او کم کم در او احساس وابستگی و اطمینان به شما ایجاد بشه و از اینکه این رفتارهایی که انتظار دارید خانم براتون انجام بده لذت ببره نه اینه از شما بترسه. پس به همه عزیزانی که در آستانه ازدواج و در دوران نامزدی هستند توصیه میکنم اگر با شناخت کافی از ویژگی های همسرشون این دوران رو آغاز کنید سوء تفاهمی براتون پیش نمیاد و شکل صحیح رفتار رو انجام میدهید. مشاوره روانشناسی آویژه در خدمت شما عزیزان می باشد.
خدمات تلفنی و آنلاین مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه
لطفا برای کسب اطلاعات بیشتر سایر مقالات متخصصان مرکز مشاوره آویژه را مطالعه نمایید .
در این راستا مرکز مشاوره خانواده و روانشناسی آویژه خدمات متنوعی را در زمینه مشاوره زندگی مشترک به شما هم میهنان عزیز ارائه میدهد.
منبع: I Hate My Wife - 4 Common Reasons Husbands Resent ...