مهم ترین ویژگی های مثبت فرزند دوم
هنگامی که فرزند دوم متولد می شود. والدین به دلیل تجربیات قبلی که در خصوص تربیت و بزرگ کردن فرزند دارند. از فرزند دوم کمتر از فرزند اول، محافظت و مراقبت می کنند. همچنین آنها ممکن است کمتر از قبل نسبت به نوزاد و یا کودک خود توجه داشته باشند. زیرا در کنار دغدغه رسیدگی به کودک دوم، دغدغه های مربوط به فرزند اول نیز وجود دارد. بنابراین فرزند وسطی نسبت به خواهر و برادر بزرگتر یا خواهر و برادر کوچکتر کمتر مورد توجه قرار می گیرد. بارزترین خصوصیات فرزندان دوم که می توان جزء مزایای فرزند دوم بودن نیز حساب کرد، عبارتند از:
فرزندان دوم تاب آور و انعطاف پذیر هستند
هنگامی که بچه دوم خانواده به دنیا می آید. فرزند اول نیز وجود دارد که ممکن است همه توجه اعضای خانواده و اعتماد آنها را به خود جذب کرده باشد. البته با به دنیا آمدن فرزند دوم کمی از این توجه و اعتماد کاسته شده و به فرزند دوم خانواده داده می شود. به هر حال، بچه دوم خانواده با این موضوع که تمام توجه و محبت پدر و مادر مخصوص او نیست رشد پیدا می کند. بچه های دوم خانواده به سرعت یاد می گیرند که چگونه با نیاز به عشق و توجه و محبت پدر و مادر کنار آمده و آن را با خواهر یا برادر بزرگتر از خود تقسیم کنند. او می آموزد که زندگی همیشه در مسیر عالی پیش نمی رود. وجود فرزند اول و تقسیم شدن توجه و محبت والدین، انعطاف پذیری و استقلال را به فرزند دوم می آموزد.
انعطاف پذیری و استقلال مهارت های ارزشمندی هستند که در دوران رشد به افراد کمک خواهند کرد.
فرزندان وسطی مهارت های مذاکره بالایی دارند
فرزندان وسط قدرت مذاکره بالایی دارند. زیرا آنها در جمع خواهر و برادرهای کوچکتر و بزرگتر از خود قرار گرفته اند. به همین دلیل یاد می گیرند که چه رفتارهایی با افراد بزرگتر و چه رفتارهایی با افراد کوچکتر از خود داشته باشند. این یک مهارت خاص و مفید است که فرزندان دوم در طول رشد و پرورش یاد خواهند گرفت. مخصوصا اگر بعد از آنها نیز فرزندی وجود داشته باشد. آنها زمان زیادی را صرف می کنند تا والدین، فرزند بزرگتر و فرزند کوچکتر شرایط آنها را قبول و خواسته هایشان را اجرا کنند. پس یکی از خصوصیات بچه های دوم این است که آنها مهارت های بالایی در راضی کردن دیگران و مذاکره با آنها، چه بزرگتر و چه کوچکتر، دارند.
بچه های دوم بسیار مصمم هستند
فرزند دوم خانواده با خواهر و یا برادرهای بزرگتر از خود، زندگی می کند که می توانند بهتر از او صحبت کنند، بدوند، دوچرخه سواری کنند و یا در مدرسه موفق تر باشند. این بهتر بودن باعث تشویق و تمجید از طرف والدین می شود. همچنین محبت آنها به سمت فرزند اول خواهد رفت. به همین دلیل فرزندان دوم سعی می کنند تا با سریع یاد گرفتن و کسب مهارت ها خودشان را در دل پدر و مادر عزیز کرده و مورد تشویق قرار بگیرند. آنها در ابتدای مسیر ممکن است چند بار شکست خورده و چند روزی ناامید شوند، اما به خاطر عشق و محبت پدر و مادر، مصمم شده و مجدد سعی می کنند. این مصمم بودن می تواند به آنها قدرت اعتماد به نفس بالا بخشد.
فرزندان دوم دوست های خوبی را پیدا می کنند
یکی از ناخوشایندترین موضوعات در رابطه با فرزندان وسط این است که آنها گاهی اوقات احساس کنار گذاشته شدن می کنند. این اتفاق بسیار رایج است. زیرا توجه پدر و مادر اغلب به سمت خواهر و برادرهای بزرگتر یا کوچکتر است. به همین دلیل دختر دوم خانواده و یا پسر دوم خانواده برای جبران کمبود توجه در خانه، به سمت اجتماع رفته و در اکثر مواقع دوست های خوبی را پیدا می کند. البته باید به این موضوع دقت ویژه داشت که فرزند دوم شما به دلیل کمبود محبت و یا بی توجهی از سمت والدین، به دوستی های منفی و آسیب زا روی نبرد. شما باید در این زمینه فرزند خود را کنترل کنید و به او کمک کنید تا دوست های خوب و لایقی را بیابد.
لیندا دانلپ، دکترای روانشناسی و استاد دانشگاه روانشناسی نیویورک، می گوید: « یکی از خصوصیات فرزند دوم دختر یا پسر این است که آنها معمولاً اولین نفر از خواهر و برادرهایشان هستند که با خانواده دیگری، مثل خانواده خاله یا عموی خود، به سفر می روند یا می خواهند در خانه یکی از دوستانشان بخوابند.»
فرزند وسط دایره اجتماع گسترده ای دارد و به شدت اجتماعی است
آنها در اکثر مواقع هیچ مشکلی در محافل مختلف اجتماعی ندارند. زیرا آنها در محیط خانواده ای بزرگ شده اند که تنها نبوده و خواهر و برادر کوچکتر و بزرگتر از خود را داشته اند. آنها به دلیل وجود فرزندان اول، یاد گرفته اند که چگونه با بزرگترهایشان ارتباط برقرار کرده و در مجالسی که افراد بزرگتر از آنها هستند احساس ناخوشایندی نداشته و ارتباط سالم داشته باشند. پس شخصیت فرزند دوم خانواده یک شخصیت اجتماعی است. اغلب بچه های دوم را به عنوان اجتماعی ترین عضو خانواده می شناسند.
فرزندان دوم سازگاری بالایی داشته و اکثرا صلح طلب هستند
به دلیل اینکه آنها دائم مجبور بوده اند ارتباط خود را با برادر و خواهر کوچکتر و بزرگتر خود حفظ کنند پس به شدت سازگار هستند. آنها همیشه از دعوا و جنگ بین خواهر و برادرها فرار می کنند و خواستار صلح و رفتار مسالمت آمیز هستند. این ویژگی به فرزندان دوم کمک می کند تا در محیط هایی مانند مدرسه، محیط کار و اجتماع بتوانند سریع سازگار شده و شرایط و مشکلات بوجود آمده را حل و فصل کنند.
